toothpick diaries

Ibang-iba na talaga ang lagay ko sa buhay ngayon. Na-realize ko lang kasi, dati-rati, halos everyday ako kung gumawa ng blog entry. Ito yung time na sinisimulan ko ang blog na ito, ang toothpick diaries. Madami ng nangyari. Madami na din akong naging adventures sa buhay. I've been to my lowest and highest points of my life. Toothpick ng ina! Sa loob ng mahigit sampung buwan at mahigit pitumpung (70) blog entries, marahil, wala na akong maitatago pa.

Unang araw ng Agosto pa ako huling nag-post ng entry. Biruin ninyo iyon. Anong petsa na ba? August 22 na! This work schedule of mine is keeping me from blogging. Ang daming pwedeng isulat dahil napakadami ng nangyari. Ngunit heto ako ngayon at naghihimutok. Bwakanang ina. Gusto ko ang magsulat, gusto kong mag-blog. Pero this work of mine is keeping me from what I love most — writing!

I am thinking of shifting to another workplace. Siguro Ortigas. Or maybe not the workplace. Maybe the job itself. After months of being an analyst, after months of receiving paychecks (through atms, of course, hehehe) parang napapagod na akong magtrabaho.

I needed a break, no, not a vacation, but from this work. I'm tired and sick. Other words, I'm sick and tired of this work!

I'm in this Internet Cafe near Glorietta right now for a lunch out, to treat myself for nothing special. And I am thinking of not going back to the office. Malamig ang atmosphere doon. Pati mga tao yata naapektuhan na ng coldness ng opisina. Madami na din ang nagsisi-alisan. Last week, dalawa ang nag-resign. Ngayong week kaya, ilan? I was advised na maghanap muna ng ibang work na siguradong mapapasok ako before I left the office. Para daw ito hindi ako mabakante. Swerte nga ako kasi kung tutuusin, after my graduation, hindi ako gaanong naghintay ng matagal gaya ng ibang graduates, kasi nakahanap agad ako ng work. Thankful pa din ako.

Kaya lang, sa status ng opisina ngayon, at sa lagay ko ngayon sa office, parang ako din nahawa na ng cold treatment sa sarili ko, sa mga officemates ko, at pati na din sa work ko. Lahat apektado kapag ang kompanya ay walang magawa upang mapabango ang kanilang imahe sa mga empleyado nito. Kung baga daw sa panlasa, matabang!

Haaay... sana makahanap agad ako ng bagong trabaho. Sana, paglabas ko dito sa Internet Cafe may bagong work ng naghihintay sa akin. Sana, may makasalubong akong magandang balita. Sana. Sana. Sana.

It's August na pala! Tapos na-realize ko, iisa lang pala ang entry post ko nung July. Ganoon na pala ako ka-busy. I almost forgot to blog na. July 10 pa ang huli kong entry. Ngayon August 1 na! Hay buhay.

Ang dami na din palang nangyari sa mga nagdaang araw. Biruin ninyo, may nag-nominate pa pala sa akin sa Top Ten Emerging Influential Blogs of 2007. Sorry guys, I can't be there. I'm forever busy. Hindi ko na nga alam kung anong gagawin ko sa aking mga schedules. Hindi ko na nga maisingit itong pagba-blog ko. Huhuhu. :(

Siya nga pala, uulitin ko, si Jeremiah ay isang babae. May nag-mention kasi na baka natotomboy na ako dito kay Jeremiah. Naku naman, gawin pa akong tomboy ng taong ito. Hindi ka siguro updated no! Hehehe.

Anyway, mahigit two weeks din kaming nag-date ni Jeremiah, aka Maiah. Pero ito ay purely business (sayang). She was encouraged me and gave me some pointers para naman hindi ako kabahan in front of the camera para sa gagawin kong nude pictorial with her na ayon sa kanya ay she will not take pictures of me, pero it's the beauty of being me, daw! Hay, lalim!

On the last day of our date, it was this last Sunday lang, ibibigay ko na sana ang aking matamis na "OO" para sa pagpayag ko na kunan ako ng nakahubad. Pero she explained to me na hindi daw dito gagawin ang pictorials.

Sabi ko, "Huh?" Still clueless sa kanyang sinabi. Then, she said na sa somewhere in Thailand daw ang pictorials.
Sabi ko, "Ngek. Ano ba? Are you kidding me? I prepared pa naman sa pictorials na ito — physically, mentally, spiritually (?) at psychologically! Then somewhere in Thailand pala ang pictorials!"
"I'm not kidding!" sabi ni Maiah. "Sa Thailand talaga ang pictorials!"
"Ano ba? I can't go there. My parents won't let me. Anong sasbaihin ko? 'Ma, Pa, pupunta akong Thailand para magpapictorials... ng nude!' Ngek! I even won't let myself either. I'm sorry. I can't. Dapat noon pa sinabi?" sabi ko.
"Ayoko kasing mabigla ka!" she explained.
"(Toothpick ng ina!) Nabigla mo na nga ako, eh!" I answered.

Ilang sandali pa, may lalaking dumating. Matangkad. Mas matangkad pa sa akin. Then she kissed Maiah, my (hopefully) Maiah. Shattered. It was her boyfriend. Aaaahh. Maiah has a boyfriend, and she did not even told me! Umaaasa pa naman ako na she will fall in love with me. Na magiging kami. Then, ipinakilala ako ni Maiah sa boyfriend niya. Ang sabi ko na lang, "I'm Jake... and you are...?" "Sean (pronounced as Zhan daw! Gago! Toothpick ng ina mo! Ulol!)" ang maikli niyang sagot.

After some little conversations, nagpaalam na ako ng maayos.
Ang sabi ko na lang kay Maiah, "I'm sorry talaga, I just can't go there."
"I'm sorry din. Kasalanan ko. But it's nice talking business with you."
"Me, too! Paano? I'm on my way na," paalam ko.
"Sige, nice talking. Go out ulit tayo some other time. Pero hindi na business. :)"

Hindi na ako lumingon. Pero nakita ko yata sa peripherals ko na parang nag-uusap sila. I don't know. Hindi na ako lumingon, eh. Pero nakangiti akong umalis. Ganito o --> :)